گیبسن کامائو کوریا از رهبران پیشتاز کنیا و از برجستهترین وکلای مدافع حقوق بشر بود که به تکثرگرایی سیاسی، استقلال دستگاه قضایی، آزادی مطبوعات و حکومت قانون اعتقاد داشت. او که والدینش تحصیل نکرده بودند، تا کسب بالاترین درجات دانشگاهی به تحصیل ادامه داد. کامائو کوریا پس از سالها تدریس حقوق در دانشگاه نایروبی دفتر وکالت خود را گشود و وکالت مخالفان سیاسی را بر عهده گرفت. همین امر سبب شد در سال ۱۹۸۷ او را به جرم ارتباط با برهمزنندگان نظم عمومی (موکلانش) بازداشت کنند. بنیاد رابرت اف. کندی در سال ۱۹۸۸ جایزه حقوق بشر خود را به کامائو کوریا اهدا کرد؛ اما او که ممنوعالخروج بود نتوانست جایزه را بگیرد. به دنبال این اتفاق خانواده کندی در ماه مارس ۱۹٨۹ به کنیا سفر کردند تا جایزه را به او تقدیم کنند.
کامائو کوریا در بخشی از سخنرانیاش در این مراسم گفت: «اصطلاح حقوق بشر اشاره به یک رشته حقوق اساسی دارد که به باور جامعه بیناللملی انسان برای آنکه بتواند با سربلندی زندگی کند نیازمند آن است یا برایش ضرورت دارد.» کامائو کوریا پس از سرکوب گسترده مخالفان و روزنامهنگاران توسط پلیس کنیا در سال ۱۹۹۰ به سفارت آمریکا پناه برد و نهایتا به این کشور مهاجرت کرد.
«جهانشمولی حقوق اساسی» را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی، به رایگان دانلود کنید و بخوانید!