با آغاز اعمال سیاست گلاسنوست – سیاست فضای باز اجتماعی و سیاسی – در اتحاد جماهیر شوروی، جامعه روشنفکری این کشور پس از هفتاد سال احیا شد. نویسندگانی که تا پیش از این ممنوع‌القلم بودند، جان دوباره گرفتند. نشریات جدیدی نیز در همین فضا منتشر شد.
نشریه گلاسنوست به سردبیری سرگئی گریگوریانتس، روزنامه‌نگار مخالف و منتقد ادبی، از جمله همین نشریات بود که به مقالات صریح‌اش شناخته می‌شد. گریگوریانتس مدام از خط قرمزهای سیاست فضای باز عبور می‌کرد. از این رو نشریه بارها تعطیل و سردبیرش بازداشت شد.
در تابستان ۱۹۸۸ کنفرانس بین‌المللی حقوق بشر در کراکوف، در لهستان، برگزار شد؛ رویدادی بی‌سابقه در کشورهای کمونیست. گریگوریانتس، که ممنوع‌الخروج بود، مقاله‌ای را برای قرائت در این کنفرانس ارسال کرد تا نشان دهد هیچ چیز نمی‌تواند او را ساکت کند. او با طرح این سوال که: «چرا باید همیشه … به خودمان یادآوری کنیم، وضعیت حقوق بشر می‌توانست از آن‌چه هست هم بدتر باشد»؛ از شرایط وخیم زندانیان سیاسی در شوروی گفت و از حق هموطنانش برای تعیین سرنوشتشان دفاع کرد.
«چرا باید شکرگزار باشیم؟»را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی، به رایگان دانلود کنید و بخوانید!